Dom Babci Wydawnictwo CzyTam recenzja
Dom
babci, to książka, która zwróciła moją uwagę, bo jest nietypowa, niecodzienna,
gdyż porusza ona problem radzenia sobie ze stratą kogoś bliskiego. W codziennym życiu borykamy się z licznymi, trudnymi sytuacjami.
Dziecko, które jeszcze nie poznało świata, nie zawsze może sobie radzić z
trudnościami, z taką swobodą jak my dorośli, musi zrozumieć własne emocje i nauczyć się
nimi kierować. Najlepszym na to sposobem są mądre książki i o takiej mądrej
książce właśnie tutaj piszę.
To historia chłopca i jego
babci, którzy byli z sobą zżyci, ale jak to w życiu bywa, czas upływał, a
babcia niedołężniała i pewnego dnia jej zabrakło. Choć może tak się wydaje,
historia ta wcale nie jest smutna, a wręcz przeciwnie, podnosi na duchu i
dodaje otuchy. To książka wypełniona ukrytymi znaczeniami i przenośniami.
Opowiada ona historię tęsknoty chłopca za babcią, jest bardzo emocjonalna.
Babcia była architektem, budowała najwyższe wieżowce,
najpiękniejsze pałace oraz muzea i biblioteki większe niż miasteczka ale
jej marzeniem było wybudowanie największego budynku.
Miał on stanąć na wzgórzu, gdzie chciała zamieszkać z wnukiem. Gdy odeszła,
pozostały tylko plany wspólnej budowli. To właśnie na ich podstawie chłopiec
buduje coś na kształt babci. Ukończona przez niego budowla ożywa i wiedzie go,
do oddalonego miejsca, w którym rozpoczęła budowę domu dla chłopca. Mimo iż
chłopiec widzi, że dom nie jest skończony, babcia mówi mu, że to właśnie on go
skończył.
To bardzo emocjonalna
książka, pobudzająca naszą wewnętrzną nutę emocji. Może dla dziecka będzie
trudnym odnalezienie metafor ale na pewno poczuje to, czego chce autor. To
opowieść magiczna, gdzie sen miesza się z jawą.
To pierwsza książka z jaką
się zetknęłam, oswajająca dzieci z tematem przemijania i śmierci. Nie należy
błędnie odbierać, że to książka tylko dla tych, którzy stracili swoich
bliskich. To książka dla każdego, która porusza temat trudny, ale mogący nas
dotknąć.
Dodatkowym atutem są piękne
ilustracje, tak samo bajeczne i cudowne jak sama treść książki.
Dom babci
Ross Montgomery
ilustracje David Litchfield
tłumaczenie Patrycja Zarawska
Wydawnictwo CzyTam, 2017
Świetne rysunki, takie lubię :)
OdpowiedzUsuńTakie bardzo przyjemne dla oka.
UsuńMamy tę książkę. Jest fantastyczna. Mnie oprócz opowiadania zauroczyły piękne ilustracje! Z tego wydawnictwa polecam również " Jedyny i niepowtarzalny Ivan". Wzruszająca a zarazem piękna powieść.
OdpowiedzUsuńPierwszy raz widziałam ją właśnie u Ciebie :).
UsuńNa co pierwsze zwróciłam uwagę, to przepiękne ilustracje! :)
OdpowiedzUsuńTo prawda :).
UsuńJa już jestem babcią , to już sam tytuł mnie wzrusza :) To musi byc piękna opowieść :)
OdpowiedzUsuńNa prawdę piękna. Moim zdaniem ta książka jest na prawdę bardzo wyjątkowa.
UsuńPiękne ilustracje i widać, że książka świetnie wydana
OdpowiedzUsuńPiękna książka, na prawdę godna uwagi.
UsuńChętnie przeczytam ;-)
OdpowiedzUsuńPiękna książka i taka ważna w rozwoju dziecka ...
OdpowiedzUsuńJednak Babcie pełnią ważną rolę w życiu wnuków...
UsuńOczywiście, że są ważne :).
Usuńświetna książeczka
OdpowiedzUsuńJest super :).
UsuńKsiążki są dobre na wszystko i warto je czytać!;-) Piękne ilustracje, które przyciągają wzrok.
OdpowiedzUsuńA to jest mądra książka.
UsuńWięc warto przeczytać.;-)
UsuńTytuł dopisuję do listy czytelniczej, a przypuszczam, że i prezentowej, cenię sobie takie książki, poruszające trudne tematy, wypełnione emocjami. :)
OdpowiedzUsuńTa jest bardzo wartościowa.
UsuńAle piękne ilustracje :)
OdpowiedzUsuńNA prawdę są piękne.
UsuńJakie piękne ilustracje, aż oko się cieszy jak widzi...zdecydowanie zachęca do obejrzenia :-)
OdpowiedzUsuńI do poczytania 😊.
UsuńPrzepiękne rysunki!
OdpowiedzUsuńSen na jawie 😊.
UsuńPiękne ilustracje 😊Babcia jest wazna w zyciu wnuków, więc taka ksiazka jest potrzebna.
OdpowiedzUsuńTo pomoc dla rodziców.
UsuńPiękne rysunki odrazu wpadają w oko.
OdpowiedzUsuńPiękne
UsuńIlustracje bardzo ładne, ciekawa pozycja książkowa ;)
OdpowiedzUsuńWarto posiadać ta książkę.
UsuńIlustracje bardzo zachęcają, recenzja również :)
OdpowiedzUsuńKsiążka jest genialna.
UsuńBardzo ciekawa pozycja. Tekst i rysunki tworzą wspaniałą całość. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńTak, to prawda.
Usuńilustracje są niezwykle nastrojowe :)
OdpowiedzUsuńTakie klimatyczne.
UsuńPrzepiękne ilustracje @.@
OdpowiedzUsuńSzczerze powiem Aniu, że pierwszy raz słyszę o tej książce, ale mnie nią zaciekawiłaś. Myślę po twojej recenzji, że jest nie tylko ciekawa, ale warta chwili zadumy :-)
OdpowiedzUsuńTak, książka jest bardzo emocjonalna.
Usuńzdecydowanie ciekawe i przykuwające uwagę rysunki :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
https://agrafy-kamila.blogspot.com/2018/04/56-natalia-szroeder.html
Bardzo ciekawe
UsuńPrzepiękna grafika w książce. Zachwyca od samego początku.
OdpowiedzUsuńCiekawy sposób by ugryźć i pokazać problematykę śmierci, przemijania, odchodzenia bliskich nam osób...
OdpowiedzUsuńUważam, że takie książki są potrzebne.
UsuńMoże kiedyś, ale na razie nie chciałabym jej czytać mojemu Synkowi...
OdpowiedzUsuńAle to książka nie tylko dla osób, które straciły bliskich
UsuńPrzepiękna treść, nieziemskie ilustracje!
OdpowiedzUsuńKsiążka jest niezwykła.
UsuńJako świeżo upieczona babcia kupię wnuczce na prezent , aby kiedyś miała pamiątkę 🙂
OdpowiedzUsuńTak, to świetny pomysł na prezent, szczególnie od babci.
UsuńPiękne ilustracje, muszę ją kupić:)
OdpowiedzUsuńmamy ją jest cudna
OdpowiedzUsuńJuż same ilustracje zachęcają mnie do przeczytania ;)
OdpowiedzUsuń