Dzień babci i dziadka - moje wspomnienie

Dzisiaj dzień babci, jutro dzień dziadka, święto naszych przodków, a jak ja to wspominam? Z ogromnym sentymentem. Moich dziadków już nie ma, rodziców taty nawet nie miałam okazji poznać. Moi dziadkowie – rodzice mamy – to byli wspaniali ludzi, przeżyli okres II wojny światowej, byli wywiezieni na roboty do Niemiec i tam właśnie się poznali, wzięli ślub. Babcia jako pierwsza wróciła do Polski, dziadziuś trochę później. Było ciężko ale się nie poddawali, walczyli o byt, dziadziuś pracował, a babcia zajmowała się budową domu i wychowywaniem trójki dzieci. Ich pierwsza córka zmarła, tak to w tamtych czasach bywało. Nawet sobie nie wyobrażam, co czuli. Pamiętam z jaką starannością babcia zawsze przygotowywała kwiaty na grobek. Życie nie oszczędzało ich. Babcia często chodziła na odrobek, aby dostać za swoją pracę kosz ziemniaków, żeby mieć czym wykarmić dzieci. To były trudne czasy ale ludzie chyba mieli większą siłę i nie poddawali się tak łatwo. Babcia była bardzo energiczną osobą,  która nie bała się niczego, działała, nigdy nie siedziała z założonym rękoma. Dziadziuś dusza człowiek, zawsze pogodny i uśmiechnięty. Nigdy nie słyszałam żeby zaklął, czy był zły. Potrafił znaleźć coś dobrego w każdej sytuacji, ukochał zwierzęta i traktował jak ludzi, z szacunkiem i zrozumieniem. Oboje ciężko pracowali ale nigdy się na to nie skarżyli. Na starość nie zostali sami, zasłużyli na to, by ktoś się nimi zajmował i opiekował. Gdy zmarli, najpierw babcia, później dziadziuś, bardzo mi ich brakowało. Nie raz wspominam ich z ogromnym sentymentem i żalem, że już ich z nami nie ma.
Rysunek: https://youngface.tv/dzien-babci-i-dziadka-4/

Komentarze

  1. Miłe wspomnienia, choć nie brakuje w nich refleksji o trudach naszego życia i przemijaniu. Dobrze, że Twoi dziadkowie pozostaną w Twojej pamięci. Warto też przekazać te wspomnienia potomnym.

    OdpowiedzUsuń
  2. To wspaniałe kochana, że wspominasz swoich dziadków z ogromnym sentymentem, potwierdzasz tym wielką miłość do nich :)
    Ja jednych dziadów nie miałam możliwości poznać (dziadek zmarł przed moimi narodzinami, a babcie tuż po), natomiast z drugimi utrzymuje regularny kontakt :)
    Pozdrawiam i zapraszam do mnie!

    lublins.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja też ich wspominam z wielkim sentymentem. Dziadka, którego nie miałam niestety okazji poznać, znam z opowieści i bardzo żałuję, że tylko tak... Musiał być wspaniałym człowiekiem. Teraz mój synek nosi jego imię <3
    http://www.on-my-way.pl/

    OdpowiedzUsuń
  4. Także nie mam już dziadków. Dziadek odszedł pod koniec roku, babcia kilka lat temu. Dwójki nie znałam. Dziadkowie to skarb.

    OdpowiedzUsuń
  5. Widać, że miło ich wspominasz. Moi Dziadkowie również mają bogatą historie, jeszcze żyją na całe szczęście, a dzień babci i dziadka nadal świętujemy. Dobrze, że nadal pamiętasz o swoich dziadkach :*

    OdpowiedzUsuń
  6. Ja nie mam tylko jednego dziadka i czuję okropną stratę to nie wiem co ty dopiero musisz czuć. Ale dobrze, że miło ich wspominasz i widzę, że twoi dziadkowie mieli bardzo trudną historię a mimo to i tak świetnie radzili sobie w tych czasach jakie były :)
    Mój blog

    OdpowiedzUsuń
  7. Widze, że byłaś bardzo związana z babcią i dziadkiem to dobrze, że o nich pamiętasz. Bardzo ciekawa historia. Dużo przeszli ale ważne, że byli bardzo przywiązani do siebie.

    OdpowiedzUsuń
  8. Dziadkowie są w naszych wspomnieniach bez względu na wszystko. ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Wspaniałych miałaś Dziadków, wszystkim takich życzę :-)
    I tyle dobrych wspomnień :-)

    OdpowiedzUsuń
  10. Moja babcia miała podobne zycie jako dziewczynka. Ogólnie zycie ją doświadczyło, s mimo to do tej pory zachowuje ogromna pogodę ducha! Mozna by sie od niej uczyc - a ma 87 lat. Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak jak mój dziadziuś, zawsze pogodnie był nastawiony do życia.

      Usuń
  11. Piękny wpis, taki dojrzały i pełen wzruszeń. Mnie całe życie brakowało dziadków, żadnego z nich nie poznałam.Pamiętam tylko jedną babcię, która umarła jak miałam 7 lat.

    OdpowiedzUsuń
  12. Mi została już tylko jedna babcia... Ale i tak mam szczęście, bo przez 16 lat mieszkałam pod jednym dachem z moim dziadkiem ze strony ojca.

    OdpowiedzUsuń
  13. Wzruszający wpis, warto wracać do takich wspomnień nie tylko w Dniu Babci i Dniu Dziadka.

    OdpowiedzUsuń
  14. trzeba pamiętać o rodzinie póki ją mamy

    OdpowiedzUsuń
  15. Dziadkowie to oprócz rodziców najważniejsze osoby w życiu. Często to właśnie oni nas wychowywali kiedy rodzice byli w pracy. Ja lubię też bez okazji od czasu do czasu im coś podarować. Zwłaszcza jak wiem, że czegoś potrzebują. Mam teraz upatrzony chlebak na https://duka.com/pl/prezenty/prezenty-dla-dziadkow . Takie widać porządne. Z resztą wiele tam przydatnych rzeczy znajdziecie.

    OdpowiedzUsuń
  16. Miniony rok był bardzo wymagający, a nadchodzący nie wydaje się być mniej. Dlatego też prócz zwiększonej częstotliwości w kontakcie telefonicznym z dziadkami kładę ogromny nacisk na zdrowie. Postanowiłam podarować im wyciskarkę wolnoobrotową https://eltkom.pl/Wyciskarka-wolnoobrotowa-Amica-JSM-4012-p17314 Model bardzo zgrabny, solidnie wykonany i co najważniejsze stabilnie trzyma się na blacie. Warto dbać o dobrostan naszych dziadków słuchać ich rad i doświadczenia.

    OdpowiedzUsuń
  17. My również mamy sentyment dlatego siadamy z dziewczynkami i wypełniamy kolorowanki oraz tworzymy laurki dla dziadków. Najważniejsze i tak są chwile spędzone z nimi!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Ślepaczki

Ja Pacze Sercem - adopcje kotów niewidzących

Popularne posty