Mopsik, który chciał zostać jednorożcem – recenzja

Jesteśmy posiadaczami małego zwierzyńca, mamy psy, koty, koszatniczki i szynszyle. Dzieci od pierwszych miesięcy życia były wychowywane ze zwierzętami i myślę, że wyszło im to tylko na dobre.

Dziś chciałam napisać o książce pt.: Mopsik, który chciał zostać jednorożcem. To ciepła historia o uczuciach, o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi i potrzebie bycia kochanym.

Bohaterką jest Peggy, mała suczka rasy mops. Poznajemy ją w momencie, gdy wraz z rodzeństwem spędza ostatnie chwile w kojcu ze swoją kochaną, troskliwą, ale i stanowczą mamą.

Peggy bardzo szybko znajduje swój nowy dom. Trafia do Suzanne prowadzącej eleganckie życie, jej towarzyszką staje się leniwa kotka Mishy. Peggy czuje się samotna, nie ma towarzystwa do zabawy, a perfumy jej pani drażnią ją. Zabawy suczki stają się nie do przyjęcia dla właścicielki i ta oddaje Peggy do schroniska.

W schronisku, nasz bohaterka, poznaje inne porzucone czworonogi, z których każdy marzy, aby spędzić zbliżające się Święta Bożego Narodzenia w nowym, kochającym domu.

Pewnego dnia w schronisku pojawia się pewna rodzina. Mama, tata i trójka ich dzieci przyszli przekazać schronisku kojec po ich zmarłym pupilu Baxterze. Przepełnione schronisko oraz rozmowa z kierowniczką schroniska sprawiają, że rodzina decyduje się adoptować Peggy na okres świąteczny, by móc się przekonać czy są gotowi na nowego pupila.

Peggy pragnie zostać z rodziną, mieć dom, własną miskę, bombkę na choince, zdjęcia na lodówce i chodzić na spacery. Tak bardzo chce być zaakceptowana, że dochodzi do różnych, nieoczekiwanych sytuacji. W końcu Peggy przekonuje się, że kocha się nie za coś, ale mimo wszystko.

Jakie będą te święta dla Peggy? Czy Peggy znajdzie swój dom?

To książka dla miłośników zwierząt, wzruszająca i zabawna, pełna emocji i uczuć, ciepła i przyjemna.

Tutaj kupisz