Czy zakazywać dzieciom TV i słodyczy?

Tak sobie myślę, że człowiek to naprawdę uważa czasem, że zjadł wszystkie rozumy. Uważałam, że dzieci będę wychowywała książkowo, jak w wojsku, wszystko pod linijkę. Na pewno nie będą jadały słodyczy, nie będą oglądać telewizji i  w ogóle wszystko będzie idealne.  No i przyszła rzeczywistość.

Żeby ruszyć cokolwiek w domu, czy udać się w samotności do wc, musiałam wymyślać sposoby pozostawienia dzieci w stanie spokoju i zainteresowania czymkolwiek. Tak oto odkryłam piosenki dla dzieci na you tubie. Wiem, nie jest to wychowawcze ale uważam, że jak można, trzeba sobie ułatwiać życie, a takim udogodnieniem były właśnie te piosenki. Gdy dzieci podrosły na arenę wkroczyły bajki. Oczywiście unikamy bajek z przemocą. Najchętniej wybieramy te z mojego dzieciństwa, pluszowe i puchate J (linki do moich propozycji).

Co do słodyczy, byłam wielkim wrogiem podawania ich dzieciom, no i jak zwykle, moje dzieci je dostają. Oczywiście, stosuję ograniczenia, ale smak słodkiego poznali. Niestety, jak pisałam (klik), cukier jest wszechobecny, więc dobrze ograniczać jego czystą postać, ale uniknąć się nie da. Lepiej dać dziecku kostkę czekolady, niż miałoby się w tajemnicy dobierać do słodkości i zjadać wszystko na raz w dużych ilościach.

Uważam, że wszelakie, restrykcyjne ograniczenia, nie koniecznie okażą się w efekcie właściwymi. Dziecko, jak i dorosły, jeżeli ma coś zakazywane, to przy każdej, nadarzającej się okazji, sięgnie, spróbuje tego, czego mu nie było wolno. Ponadto, obawiałabym się pewnego wykluczenia w grupie rówieśniczej. Jeżeli topowa byłaby jakaś bajka, a dzieci nie mogłyby oglądać TV, nie byłyby w temacie, nie miałyby wspólnych tematów z  rówieśnikami.

Tak to oto wyszły moje mądrości i dyscyplina. We wszystkim trzeba zachować umiar i to jest najzdrowsze.