List matki do Świętego Mikołaja :)

Widziałam dzisiaj list do Świętego Mikołaja pisany przez matkę i pomyślałam, że ja też powinnam takowy przygotować. A nóż, Mikołaj przeczyta i coś mi się od niego dostanie.

Na wstępie chciałam powiedzieć, że byłam grzeczna. Pomagałam, wspierałam, miałam anielską cierpliwość (no, prawie zawsze). Prałam, sprzątałam, ostatnio nawet zaczęłam piec ciasta (jak mnie ktoś zna to wie, że to duży wyczyn z mojej strony). Ponadto, myślę że dobrze się sprawowałam również jako żona.

Czego bym oczekiwałam od Mikołaja? Oczywiście żeby moje dzieci i rodzina byli zdrowi, chłopcy, żeby dobrze się rozwijali i byli szczęśliwi. A tak dla mnie? Chyba sprzątaczki. Ja nie wiem, czy wszystkie dzieci są takie jak moje. Bałagan to w ich wydaniu bardzo delikatnie powiedziane. Chaos, już bardziej tu pasuje. To, co oni wyprawiają ze wszystkim i w każdym pomieszczeniu, to słów brakuje, żeby to opisać. Ja, to nazywam Sajgon. Wywleczone, wyrzucone, wysypane i rozlane, co się tylko da i gdzie się da. Mój dywan, zaledwie dwuletni wygląda gorzej niż ściera do podłogi, a niespełna półroczny narożnik (tutaj chce mi się płakać), to stary, zniszczony mebel. Cieszę się, że moje chłopaki nie siedzą w kącie i że są żywiołowi, ale na Boga, czy to musi iść w parze z bałaganiarstwem?! Tak więc wracając, chciałabym sprzątaczkę na pełnym etacie, dzień i w nocy (bo w ciągu dnia nie da się tego wszystkiego ogarnąć). 

Czy chciałabym jeszcze coś tak enigmatycznego? Może nie, na razie to, co mam mi wystarczy. Jak to się mówi – byleby nie było gorzej, a lepiej jest zawsze mile widziane J.