Cukrzyca ciążowa

Podczas ciąży mogą pojawić się różne problemy zdrowotne. Niestety i mnie niektóre dotknęły. Była to m.in. cukrzyca ciążowa. Powstaje ona w wyniku zaburzenia gospodarki hormonalnej organizmu podczas ciąży. 

Nie jest to bardzo popularne schorzenie, gdyż zdarza się w przypadku 10% kobiet ciężarnych i zwykle ustępuje całkowicie po porodzie. 

Niestety, jeśli wystąpi raz wzrasta ryzyko jej pojawienia się podczas kolejnej ciąży, jak i zachorowania w przyszłości na cukrzycę typu 2, dlatego też należałoby po porodzie zmienić styl życia: zwiększyć aktywność fizyczną, stosować zdrową dietę oraz starać się nie dopuścić do nadwagi. 

Cukrzyca w ciąży może być niebezpieczna zarówno dla przyszłej mamy, jak również dla rozwijającego się dziecka. Leczenie jest więc konieczne!

1. Przyczyny występowania cukrzycy ciążowej

Nie da się stwierdzić dlaczego u jednych kobiet występuje a u innych nie. Ryzyko jej wystąpienia wzrasta, gdy:

• w rodzinie kobiety istniały przypadki wystąpienia cukrzycy ciężarnych,
• w poprzedniej ciąży urodziło się duże dziecko, powyżej 4,5 kg,
• kobieta zmaga się z nadwagą lub otyłością,
• kobieta ma powyżej 35 roku życia,
• wielorództwo,
• wystąpienie w przeszłości porodu przedwczesnego z niewiadomej przyczyny,
• urodzenie dziecka z wadą wrodzoną,
• nadciśnienie tętnicze.
• kobieta choruje na zespół policystycznych jajników.

2. Objawy cukrzycy ciążowej

Objawami mogącymi świadczyć o pojawieniu się cukrzycy ciążowej to:

·        nadmierne pragnienie,

·         częste oddawanie moczu,

·        osłabienie zmęczenie,

·        mdłości,

·        zwiększona zachorowalność na infekcje pęcherza, pochwy i skóry,

·        zaburzenia widzenia.

Przyznaję, że ja nie miałam żadnych objawów i wynik stwierdzający, że mam cukrzycę stanowił dla mnie spore zaskoczenie.

3. Czynniki obniżające prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy ciążowej

·        wiek poniżej 25 lat,

·        właściwa masa ciała,

·        brak pochodzenia hiszpańskiego, afrykańskiego, rdzenno amerykańskiego i południowoamerykańskiego, południowo lub wschodnioazjatyckiego, wyspy Pacyfiku, czy bycia potomkiem rdzennej ludności australijskiej),

·        brak bliskich członków rodziny z cukrzycą,

·        brak kiedykolwiek stwierdzonego zbyt wysokiego poziomu cukru we krwi,

·        brak cukrzycy ciążowej w poprzednich ciążach czy urodzenia dziecka z wagą powyżej 4-4,5 kilogramów.

4. Rozpoznanie cukrzycy ciężarnych

Przeprowadzane w tym celu są badania wśród wszystkich kobiet w ciąży:

·        sprawdzenie poziomu cukru we krwi na początku ciąży (glukoza - od 60 do 105 mg/dl oznacza wynik prawidłowy). Badanie to wykonuje się na czczo,

·        badanie ogólne moczu, które przeprowadza się zazwyczaj co miesiąc (nie powinno być glukozy glukozy oraz białka),

·        sprawdzenie stężenia glukozy we krwi godzinę po wypiciu roztworu 50 g glukozy. Badanie to wykonuje się między 24. a 28. tygodniem ciąży. Wynik poniżej 140 mg/dl jest prawidłowy, od 140 do 200 mg/dl – oznacza nietolerancję glukozy.

·        test diagnostyczny z 75 g glukozy, tzw. test obciążenia glukozą, który wykonuje się na czczo. Polega on na oddaniu krwi do badania przed wypiciem słodkiego płynu, a następnie wypiciu roztworu glukozy i po godzinie i dwóch godzinach oddaniu krwi ponownie. 

5. Najczęstszymi następstwami cukrzycy ciążowej dla matki są:

·        infekcje dróg moczowych,

·        poród przedwczesny,

·        zwiększona ilość płynu owodniowego,

·        poronienie,

·        nadciśnienie tętnicze,

·        zwiększenie postępu przewlekłych powikłań cukrzycy.

6. Wpływ cukrzycy ciążowej na dziecko

·        wady wrodzone,

·        zwiększona masa urodzeniowa dziecka,

·        znaczne cechy opóźnienia rozwoju płodu,

·        opóźnione dojrzewanie płodu,

·        umieralność okołoporodowa,

·        zaburzony metabolizm noworodków.

7. Leczenie cukrzycy ciężarnych

Przede wszystkim kobieta w ciąży powinna znaleźć się pod opieką diabetologa, który wskaże właściwy sposób odżywiania się. Kobieta otrzymuje wówczas gleukometr i bada poziom cukru godzinę po każdym posiłku. Pomaga to dostosować odpowiednio dietę, tak aby uniknąć zbyt wysokiego poziomu cukru.

Ja, po stwierdzeniu wysokiego poziomu cukru z krzywej cukrowej trafiłam do szpitala celem potwierdzenia tego schorzenia. Poziom był bardzo wysoki i istniało prawdopodobieństwo, że będę musiała trafić do specjalistycznego szpitala, jednak nie ma co panikować od razu. Otrzymałam wskazania dietetyczne i już po kilku dniach poziom cukru po posiłkach nie był tak wysoki. Chodziłam regularnie do poradni diabetologicznej. Co mogę polecić kobietom, które borykają się z problemem cukrzycy ciążowej – restrykcyjna dieta. Nie jest to łatwe. Początkowo to płakałam bo byłam głodna ale nie mogłam nic zjeść albo jak już to niewiele. Z czasem przyzwyczaiłam się. Dzięki temu przede wszystkim cukry były prawidłowe, nie przytyłam oraz, gdy pojawił się pod koniec ciąży problem zatrucia ciążowego, mogłam sobie pozwolić na niewielkie ilości produktów mlecznych bez skoku poziomu glukozy we krwi. Czego unikałam, przede wszystkim wszystkiego co zawiera cukier – wliczając w to owoce i warzywa (nie należy jeść marchwi i buraczków), ponadto pieczywa (wszystko co zawierało białą mąkę, ciemne pieczywo też w bardzo ograniczonej ilości), piłam dużo wody i jadałam o stałych porach. Było to dla mnie niebywałe ale naprawdę dieta potrafi zdziałać cuda.

Ja obyłam się bez insuliny ale jeżeli za pomocą diety nie możemy osiągnąć odpowiednich wyników istnieje możliwość jej podawania. Nie należy się tego obawiać bo większe szkody przyniesie zbyt wysoki poziom glukozy we krwi matki.

Zdjęcia: http://www.benc.pl/czytelnia/570/dieta-dla-cukrzyka-w-ciazy/, http://cukrzyca-info.pl/cukrzyca-w-ciazy/, http://www.rossnet.pl/skarb/artykul,jaka-dieta-przy-cukrzycy-ciezarnych,607