Brak tolerancji

Ostatnio w TV słyszałam o skandalicznych zachowaniu Polaków wobec studentów różnych narodowości, którzy przyjechali z Niemiec. Byli oni wyzywani, opluwani. Wstyd i nic więcej. Tyczy się to nie tylko młodzieży, ale i ludzi dorosłych oraz starszych. Kurcze, a myślałam, że coś się u nas zmieniło i ktoś, o innym kolorze skóry, nie wywołuje już tak negatywnych emocji. Niestety, jest to chyba w nas bardzo zakorzenione. Z drugiej strony trudno mi to rozumieć, bo przecież sami doświadczaliśmy i doświadczamy, jako naród, podobnych zachowań względem nas. Teraz słyszy się, że Polacy są źle traktowani w Anglii, dlaczego więc nie potrafimy wyciągnąć wniosków i nie zastanowimy się nad nami samymi. Tutaj biblijne stwierdzenie, że widzimy drzazgę w czyimś oku, a belki we własnym nie zauważamy, ale to chyba taka przywara narodowa. Zawsze jesteśmy najmądrzejsi i wiemy wszystko na każdy temat, a jak ktoś inny zachowuje się identycznie, to go krytykujemy i mówimy, jak tak można być przemądrzałym. Tak i w opisywanej sytuacji innych obrazimy, a sami będziemy płakać nad niesprawiedliwością wobec nas. Obłuda i nic więcej. A może to tak, że jak my dostajemy po głowie, to i innym się należy? Sama nie wiem. Mnie inność nie przeraża, nie zniesmacza, każdy jest człowiekiem i ma prawo być takim jakim jest. Kolor skóry to dla mnie banał, który innym jest solą w oku, a to nic innego niż pigment, niż przystosowanie ewolucyjne. Cóż, głupota ludzka nie zna granic, a raczej je wyznacza i dzieli ludzi na tych poprawnych i tych, którzy nie pasują do obrazu, jak tworzymy w naszych głowach.

Zdjęcie: http://f7dobry.pl/dlaczego-ludzie-maja-rozne-kolory-skory/