Nieznajomość prawa szkodzi, nie bójmy się walczyć o swoje

Chciałam się podzielić własną obserwacją i zarazem troską o społeczeństwo polskie. Otóż, nie raz spotkałam się z brakiem świadomości ze strony ludzi, odnośnie ich praw. Tutaj mam na myśli głównie prawa pracownicze. Ostatnio zetknęłam się z przypadkiem, gdy kobieta nie dała wszystkich świadectw pracy i zamiast 26 dni urlopu, miała udzielane zaledwie 20. Na szczęście ta pani sama się zorientowała w sytuacji i doniosła brakujące świadectwa. Dlaczego nie zrobiła tego od razu? Otóż pracodawca kazał jej dostarczyć ostatnie świadectwo pracy. Jest to nieładne zagranie ze strony pracodawcy, ale jest on w pewien sposób chroniony, bo każdy powinien wiedzieć, że należy dostarczać wszystkie wcześniejsze świadectwa pracy i świadectwa szkolne. Zetknęłam się również z sytuacją, gdy pracodawca zwolnił pracownika, który z mocy prawa miał już umowę na czas nieokreślony, ale w dokumentach figurował jako zatrudniony na czas określony. Ten pracownik bał się odezwać, a tym bardziej nie miał odwagi odwołać się do sądu pracy. Na szczęście były osoby, które go pokierowały. Rozprawa się odbyła, pracodawca zapłacił odszkodowanie, ale co się stało po rozprawie? Otóż pracownik ten przeprosił pracodawcę. A niby za co?!

W mojej karierze zawodowej zetknęłam się z różnym sytuacjami, zarówno ze strony pracowników, jak i pracodawców. Generalnie, ludzi można podzielić na roszczeniowych i bojących się własnego cienia. Bo sama świadomość, czy wiedza na dany temat, nie zawsze sprawia, że ten pracownik dochodzi swoich praw.

Znam takiego pana, który ma wieloletnie doświadczenie zawodowe, ale godzi się na pracę, na czarno, tak naprawdę bez żadnego dokumentu potwierdzającego, że tą prace wykonuje. Rozumiem, sytuacja wymaga, ale jeżeli znajdziecie się w takim położeniu, to nie bójcie się zbierać dowodów swojego zatrudnienia. Róbcie zdjęcia, kserokopie, wszystko co może stanowić dowód. Wiem, że to nie fair, ale ja w takiej sytuacji nawet pokusiłabym się o nagranie. Wszystko jest dobrze, dopóki jest dobrze. A niech wydarzy się wypadek przy pracy, to taki „pracodawca” umywa ręce. Nie bójmy się wówczas skierować sprawy do PIP czy sądu pracy. Nawet zatrudniający na czarno mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności i zobowiązani do zapłacenia zaległych składek za pracownika, co do którego udawali, że go nie ma.

Jeżeli czegoś nie wiecie pytajcie. Taką odpowiednią instytucją, która udziela nieodpłatnych porad jest Państwowa Inspekcja Pracy. Można tam się udać osobiście, lub zadać pytanie telefonicznie. Pomogą, podpowiedzą. Nie musimy się przedstawiać, czy podawać nazwę firmy, wszystko może być anonimowo.