Niepłodność, problemy z zajściem w ciążę

Dzisiaj naszło mnie na poważny temat. Już kiedyś nosiłam się z zamiarem jego poruszenia ale jakoś wyleciało mi z pamięci. Teraz więc, dopóki pamiętam, biorę się za pisanie. Chodzi o tytułową niepłodność. Mam wrażenie, że obecnie dużo więcej osób boryka się z tym problemem. Dotyczy on zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Myślę że jest to dużo większa skala niż w czasach naszych matek, babek, czy prababek. To tylko moje subiektywne wrażenie, nie poparte danymi statystycznymi bo przede wszystkim kiedyś tym się tak nie zajmowano jak obecnie ale mam wrażenie, że się nie mylę. Gdy się zastanowię to było niewiele par bezdzietnych a teraz co chwilę słychać, że ktoś ma problemy z zajściem w ciążę. Innym problemem jest donoszenie ciąży ale nie o tym będzie mowa. Obecnie badaniu w celu określenia przyczyn niepłodności poddawani są coraz częściej mężczyźni, choć mam wrażenie, że nadal to jest dla nich policzek. Może nie wszyscy tak to odbierają ale czasem, gdy słyszę  wypowiedzi mężczyzn w różnych programach, że z nimi na pewno wszystko ok., to ręce mi opadają. Męskie ego zostałoby urażone, gdyby się zbadali? Nie rozumiem tego ale cóż, niektórzy mają taką mentalność i przekonania. Wracając do tematu bardzo często się zdarza, że problem z zajściem w ciąże nie leży tylko po jednej stronie ale wynika z niewłaściwych wyników obojga partnerów ale żeby to stwierdzić trzeba się przebadać. Jakiś czas temu w programie „Rozmowy w toku” były pary mające problem z zajściem w ciążę i co było dla mnie niewiarygodne, to ci ludzie mając świadomość, że coś jest nie tak wcale nie szukali pomocy u lekarza, ba, kobiety nawet nie były na zwykłej wizycie u ginekologa. To pytam, jak one chciały czegokolwiek się dowiedzieć, jak poznać przyczynę niepłodności? Liczyły, że we śnie doznają objawienia? Trzeba przecież najpierw udać się do ginekologa, który zbada, wykona usg i może już będzie coś wiadomo. Wyjaśnienia, że strach, wstyd. Ludzie!!!! To są lekarze a jak sama nazwa wskazuje są po to żeby leczyć. Gdy taki lekarz okaże się niekompetentny, tzn. każe czekać i czekać, próbować i próbować to należy poszukać innego specjalisty ginekologa. Nie raz zetknęłam się z opinią, że kobiety w ciąży nie były a lekarz każe czekać już trzeci rok. To jest coś nie tak. To taka sama sytuacja jak z każdym innym schorzeniem. Gdy czujemy się źle a lekarz, mimo wielu wizyt, nam nie pomaga to idziemy do innego. W zawodzie lekarza tak, jak w każdym innym, ktoś ma do tego „smykałkę” albo nie. Czasem po prostu potrzebne jest inne spojrzenie na pacjenta i wystarczy jedna wizyta żeby postawić diagnozę. Wracając do postępowania, ginekolog prócz wcześniej wymienionych badań powinien kazać nam wykonać diagnostykę laboratoryjną, czyli podstawowe badania krwi oraz specjalistyczne, chodzi tu o hormonalne oraz inne mogące świadczyć o posiadanych przez nas schorzeniach, np. choroby tarczycy. Oczywiście w tym momencie powinno zostać zbadane również nasienie mężczyzny. Tu przypomniała mi się sytuacja jednej znajomej, która chorowała na niedoczynność tarczycy, wiedziała o tym ale się nie leczyła i była niepocieszona, że nie zachodzi w ciążę. Na Boga, dlaczego niektórzy tak są oporni na to, co powinni zrobić? Jeżeli te wyniki nie dają żadnych informacji, lub nawet już coś wiemy warto żeby lekarz zlecił wykonanie badania drożności jajowodów oraz histeroskopię. Mając już tak pełny obraz powinna zostać postawiona diagnoza. Czy wystarczy leczenie za pomocą leków, czy konieczna jest ingerencja z zewnątrz, tzn. inseminacja lub in vitro. Takie decyzje już podejmowane są raczej w klinikach leczenia niepłodności bądź w szpitalach specjalistycznych. Reszta nie zależy już od nas, pozostaje czekać. Podstawą jest więc działanie a nie czekanie na święty nigdy. To tak jak ze wszystkim, nic nam nie spada z nieba, nie przychodzi samo. Jeżeli czego chcemy musimy się o to postarać, czasem powalczyć. Nie daje to gwarancji sukcesu ale na pewno nas do niego zbliża i go uprawdopodabnia.